گزارش یک مورد قالبگیری قطعه‌ای جهت بیمار با محدودیت در بازکردن دهان

مقدمه: ساخت پروتزهای دندانی جهت بیماران با محدودیت در بازکردن دهان از مدتها قبل برای دندانپزشکان کاری سخت و در بعضی مواقع غیرممکن بود. این بیماران بنا به دلایل مختلفی دچار این مشکل می شوند که شامل اسکلرودرما، سوختگی ، جراحی ضایعات بدخیم صورت یا به شکلهای مادرزادی میباشد . معرفی بیمار: در این مقاله بیماری که به علت سوختگی در ناحیه صورت دچار محدودیت در باز کردن دهان شده معرفی شده که توسط تکنیک قالبگیری قطعه‌ای، پروتز متحرک پارسیل کرم کبالت بالا و پایین برای بیمار ساخته شد. روش کار به این شکل میباشد که ابتدا توسط ماده قالبگیری سیلیکونی تراکمی قالب اولیه تهیه شده و کست اولیه توسط گچ پلاستر ریخته میشود. سپس بر روی کست دوعدد تری قطعه‌ای اختصاص از جنس آکریل سرما سخت در دوطرف کست ساخته میشود و توسط هر کدام به تنهائی قالبگیری نهائی توسط ماده رابربیس انجام میشود ، سپس قالب اول را با گچ استون ریخته و بعد ازسخت شدن خارج نموده تریم می کنیم . و کست تریم شده را داخل قالب دوم سمت مقابل گذاشته و مجدداً گچ استون ریخته میشود و دو نیمه گچ به یکدیگر متصل میشوند و کست نهائی آماده ساخت پروتز نهائی میشود . نتیجه گیری نهایی: در انتها چنانچه بیمار قادر باشد که پروتز ساخته شده را در دهان بدون هیچگونه مشکلی استفاده نماید در حقیقت ما به هدف خودمان رسیده ایم .